CE işareti, Avrupa Birliği sağlık, güvenlik ve çevre koruma yasalarıyla düzenlenen, yeni yaklaşım direktifleri kapsamına giren 23 ürüne uygulanmaktadır. Avrupa pazarında ürünlerini pazarlamak isteyen üreticilerin ürünleri CE işareti taşımak zorundadır. Direktiflere uymayan ürünler Avrupa Birliğine üye ülke ve ilgili mevzuat uyumunu gerçekleştirmiş AB´ye aday ülkeler ile Norveç, İzlanda ve Lihtenştayn pazarlarında yer alamaz.
Kısacası, CE uygunluk işareti Avrupa´da bir ürünün pasaportudur.
CE işaretinin Özellikleri;
Avrupa Birliği ülkeleri 1946 yılında imzalanan Roma Antlaşması´ndan beri bir iç Pazar oluşturmaya çalışmaktadır. Oluşturulacak olan bu tek pazarda malların, hizmetlerin, insanların ve sermayenin serbest dolaşımı sağlanmaktadır. Avrupa Birliğinde, üye ülkelerin ulusal güvenlik ve sağlık koşullarını kendilerinin düzenlemesi ticari engellerin oluşmasına olanak vererek malların serbest dolaşımına engel teşkil etmiştir. Tek Pazar anlayışına ters düşen bu yapının değişmesi adına Avrupa komisyonu, Avrupa Adalet Mahkemesi´nin birçok kararından esinlenerek üye ülkelerin ulusal yasalarını uyumlaştırarak ticari engelleri kaldırmayı amaçlamıştır.
CE İşareti, Avrupa Birliği´nin, teknik mevzuat uyumu çerçevesinde 1985 yılında benimsediği Yeni Yaklaşım Politikası kapsamında hazırlanan Yeni Yaklaşım Direktifleri içerisinde yer alan ürünlerle ilgili olup, ürünlerin AB´nin ilgili direktiflerine uygun olduğunu ve gerekli bütün uygunluk değerlendirme faaliyetlerinden geçtiğini gösteren bir Birlik işaretidir.
CE İşareti, başlangıçta Fransızca´da "Avrupa normlarına uygunluk" anlamına gelen "Conformite Européenne" sözcüklerinin baş harflerinden oluşmakta iken 1995 yılından itibaren "Community Europe" ifadesinin baş harfleri olarak kullanılmaya başlanmış ve aşağıdaki şekilde sembolize edilmiştir. Yeni Yaklaşım Politikası kapsamında yayımlanan direktiflerde; ürünün tanımı, taşıdığı riskler, sahip olması gereken asgari güvenlik koşulları, uygunluk değerlendirme prosedürleri ayrıntılı bir şekilde belirlenmektedir.